Na na na na na Tranung Kiter...

Hari ini hari cuti am iaitu cuti Hari Pekerja. Kepada semua pekerja-pekerja, saya ucapkan selamat bercuti. Pekerja yang sepatutnya cuti, pelajar pun bercuti juga. Ya lahkan, kalau dah pekerja (pensyarah/cikgu) bercuti sudah semestinya pelajar akan turut serta cuti sekali. Kalau tidak, siapa yang hendak mengajar pelajar-pelajar semua?

Baiklah, sedang asyik melayan cerita di youtube, saya pun terklik pada video lagu Blues Terengganu Kita nyanyian kumpulan Iklim. Sebenarnya saya sudah lama tahu lagu ini. Lagu ini khas untuk rakyat-rakyat negeri Terengganu Darul Iman. Apabila mendengar lagu ini, orang cakap, semangat keterengganuan muncul dalam diri saya dengan tiba-tiba. Saya inikan anak jati negeri Terengganu.

Apa yang saya hendak ceritakan? Sabarlah dulu sahabat. Mari, kita ‘layan’ lagu ini dulu.

Apa yang saya ingin kongsikan bersama anda semua pada hari ini berkaitan dengan dialek Terengganu. Dialek Terengganu mempunyai beberapa pecahan kepada subdialek-subdialek yang dituturkan oleh rakyat Terengganu yang berlainan daerah. Antaranya ialah subdialek Terengganu, subdialek Ulu Telemong, subdialek Kuala Berang, subdialek Ulu Nerus dan banyak lagi. Setiap subdialek-subdialek yang terdapat dalam dialek Terengganu berbeza antara satu sama lain dari segi bahasa mahupun perkataan yang diujarkan.

Baiklah, saya akan senaraikan beberapa perkataan yang dituturkan dalam subdialek Terengganu dengan subdialek Ulu Nerus.

Dialek Terengganu	Dialek Ulu Nerus	Bahasa Melayu Standard
aku	akau	aku
dapo	dapao	dapur
gigi	gigai	gigi
mung	maông	mu (kamu)
gigeq	gigaiq	gigit

Selain itu, terdapat satu lagi ciri lain yang membezakan subdialek Ulu Nerus dengan subdialek Kuala Terengganu iaitu penyebutan [a] dalam bahasa Melayu standard. Cara penyebutan [a] bagi subdialek Ulu Nerus ialah [ô] manakala bagi subdialek Kuala Terengganu cara sebutannya ialah [ě]. [ê] untuk subdialek Ulu Telemong.

Walau apa-apa pun perbezaan dalam subdialek-subdialek yang ada dalam dialek Terengganu, kita sebagai anak jati Terengganu janganlah malu untuk menggunakan dialek tersebut. Walaupun ada suara-suara sumbang yang menyatakan bahawa dialek Terengganu adalah bahasa yang paling kasar, kita abaikan sahaja. Hal ini demikian kerana, dialek Terengganu merupakan lambang kepada kita sebagai rakyat/penduduk di negeri Terengganu. Pepatah ada menyatakan bahawa bahasa menunjukkan bangsa. 

Akan Tetapi, penggunaan dialek Terengganu hendaklah digunakan sesuai dengan masa dan konteksnya. Contohnya, kita boleh bercakap menggunakan dialek Terengganu dengan sesiapa yang juga bertutur menggunakan dialek Terengganu atau sesiapa yang boleh memahami dialek Terengganu. Penggunaan dialek boleh digunakan dalam situasa yang tidak formal.

Berkomunikasi dengan menggunakan dialek sangat digalakkan. Akan tetapi, kita janganlah melupakan terus penggunaan bahasa Melayu standard. Semasa bercakap dengan orang berlainan asal-usul, kita digalakkan menggunakan bahasa Melayu standard. Selain itu, kita amat digalakkan menggunakan bahasa Melayu standard dalam apa-apa juga situasi yang berbentuk formal.

Oleh itu, sebagai seorang rakyat yang mempunyai dialek-dialek yang tersendiri, kita janganlah melupakan dialek tersebut disamping masih mengekalkan penggunaan bahasa Melayu standard. Tepuk dada, tanyalah selera!!!!

Sesungguhnya, BAHASA JIWA BANGSA

p/s: ning aku nok kabo ke mung, aku bangge jadi anok jati Trengganung!!!!